Πόσες μέρες έχουμε ήδη περάσει μέσα στο σπίτι; Δεκαπέντε; Είκοσι; Είκοσι πέντε; Εχει σημασία; Ούτως ή άλλως ο χρόνος έγινε πολτός. Οι Δευτέρες που μισούσαμε έγιναν σαν τα Σάββατά μας και, επειδή karma is a bitch, τα μελαγχολικά απογεύματα της Κυριακής μοιάζουν πλέον με εκείνα τα ξεσηκωτικά της Παρασκευής. Θυμάμαι την αποφασιστικότητά μας τις πρώτες μέρες του εγκλεισμού. Θα κάναμε εκείνο, θα κάναμε το άλλο, εκκαθαρίσεις στις ντουλάπες, τακτοποιήσεις στα ράφια, ξεσκαρτάρισμα προσωπικών ενθυμίων, διάβασμα βιβλίων, μαγειρικούς πειραματισμούς, ασκήσεις ενδοσκόπησης. Μόνο σφυρίχτρες δεν θα βγάζαμε για να σφυρίζουμε εμψυχωτικά στον εαυτό σε αυτήν την Wonderland που εκτείνεται από ντουβάρι σε ντουβάρι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή