Η ιστορία, όχι μόνον η Ελληνική αλλά και η παγκόσμιος, αυτή που θα διαιωνίση την ανάμνησιν των μεγάλων κατορθωμάτων του πολέμου, όταν γραφή θα περιλάβη ασφαλώς μεταξύ των ενδόξων χρονολογιών της και την σημερινήν ημέραν 6 Απριλίου 1941. Είνε η ημέρα κατά την οποίαν αι Γερμανικαι στρατιαί, προχωρούσαι από την Βουλγαρίαν, την αφωσιωμένην συνεργάτιδα του Τρίτου Ράιχ, επετέθησαν κατά της Ελλάδος, διά να σώσουν την σύμμαχόν των Ιταλίαν που είχε κατατροπωθή εις τα Αλβανικά βουνά. Και διότι ο Χίτλερ ήθελε να τελειώση μία και καλή με τα Βαλκάνια, προκειμένου να επιτεθή κατά των Ρώσσων. Ο κόσμος είδε τότε με κατάπληξιν ότι αι Θερμοπύλαι ζουν πάντοτε ως απόφασις αντιστάσεως, μέσα εις την Ελληνικήν ψυχήν. Η Ελλάς αντιμετώπισε την Γερμανικήν προσβολήν με το ίδιον υπερήφανον θάρρος που έδειξεν όταν εδέχθη την επίθεσιν της Ιταλίας. Καθυστερήσασα ούτω, όπως ωμολογήθη αργότερα από τους ιδίους τους Γερμανούς, την εκστρατείαν των εναντίον της Ρωσσίας, πράγμα που είχεν ως γνωστόν αποφασιστικήν επίδρασιν επί της γενικής εξελίξεως του πολέμου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή