«Λεφτά υπάρχουν, αλλά δεν πηγαίνουν εκεί που πρέπει». «Γιατί να είναι 800 τα ευρώ;». «Γιατί δεν τα μοιράζουν σε όλους και προστατεύουν τους εργοδότες;». Ακόμη και αν άργησε – λόγω κομματικής παραλυσίας – είναι και πάλι εδώ: η θεωρία της πρόσχαρα ανέμελης Αριστεράς για τον κεϊνσιανισμό που έμεινε στα μισά του δρόμου, επειδή το «μεγαλύτερο πείραμα δημοκρατίας» ολοκληρώθηκε νωρίς στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ο πλέον θορυβώδης κράχτης αυτή τη φορά δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς λόγω πολιτικής αυτοσυντήρησης έχει επιβάλει καραντίνα σε πλειοδοσίες και δοκιμασμένες συνταγές. Από τις ρωγμές, ωστόσο, του κομματικού βιότοπου βρίσκουν διέξοδο οι «αυτοέγκλειστοι» που θέλουν να επιβεβαιώνουν την αλύτρωτη ψυχή τους. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος προέτρεψε την Ευρώπη να «κόψει χρήμα» για να προκαλέσει χρηματοδοτικό σοκ. Μια επαναφορά, με άλλα μέσα, του παλαιού δοξασμένου θούριου ότι «πρέπει πρώτα να αλλάξει η Ευρώπη» για να αλλάξουμε εμείς. Στα μπαρουτοκαπνισμένα αμπρί των social media, από την άλλη, τώρα που έχουν την τιμητική τους ακροβολισμένοι σκοπευτές που ζητούν μόνιμες προσλήψεις, έξτρα επιδόματα, επέκταση μέτρων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή