Πριν από μερικές ημέρες, από το σπίτι όπου βρίσκομαι, είδα στην τηλεόραση της ΕΡΤ ένα ντοκιμαντέρ για τον Μανώλη Γλέζο με τον πιασάρικο τίτλο «Ο τελευταίος παρτιζάνος». Είναι μια γλυκιά ταινία για έναν καλοκάγαθο, και λίγο εμμονικό, παππού με ενδιαφέρουσα περιπετειώδη ζωή και, παρ’ όλα αυτά, έναν προσιτό άνθρωπο – προσέγγιση πολύ πιο αληθινή από τις διάφορες κούφιες μεγαλοστομίες που ακούμε για αξιοσημείωτους ανθρώπους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή