Η Ιατρική ως Τέχνη
Το έχει πει κάπου ο Σπινόζα. Οτι η Ιατρική είναι η ύψιστη των Τεχνών. Επειδή όμως η Τέχνη δεν ορίζεται μόνο από τον δημιουργό αλλά και από τον αποδέκτη (υπάρχει άραγε εκείνος ο σπουδαίος πίνακας που δεν τον έχει δει ανθρώπου μάτι, το εξαιρετικό ποίημα που δεν το διάβασε κανείς ποτέ;) εξαρτάται από τον γιατρό το πώς θα «ηχήσει» η επιστήμη του στο αυτί ενός ανθρώπου ή ενός κοινού. Με ποιον τρόπο θα συγκινήσει αυτόν που τον ακούει, πώς θα τον κάνει να επιστρατεύσει τη λογική του αλλά συγχρόνως να απελευθερώσει τη φαντασία του. Κατά μία έννοια, αυτός είναι και ο ρόλος του «γιατρού», πανταχού παρών, πλην «Βυσινόκηπου», στα έργα του Τσέχωφ – γιατρός άλλωστε και ο ίδιος.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ