Το Πάσχα είναι η πιο μεγάλη γιορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Είναι όμως και μια θρησκευτική εορτή που συνοδεύεται από πλήθος παραδόσεων και εθίμων που τηρούνται από το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ευλαβικά – κι αυτό ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός. Οσο όμως και εάν είναι δύσκολο για τους πιστούς να καταπιέσουν το θρησκευτικό συναίσθημα και για όλους τους υπόλοιπους να απαρνηθούν αγαπημένα έθιμα, η αντίδραση μπορεί να είναι μία και μόνο: αυτοσυγκράτηση.

Η μάχη απέναντι στην πανδημία δεν μπορεί να δοθεί μόνο με απαγορεύσεις. Το Πάσχα δεν μπορεί παρά να εορταστεί όπως επιβάλλουν οι δύσκολες συνθήκες με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα μας. Κι αυτό σημαίνει πως αυτό θα είναι ένα διαφορετικό Πάσχα από τα προηγούμενα, επειδή η ίδια η κοινωνία θα βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση με τη στάση της. Πως θα γιορτάσει τη φετινή Ανάσταση με την οφειλόμενη εγκράτεια εκφράζοντας τα θρησκευτικά συναισθήματα ή την αγάπη της στα έθιμα τηρώντας τα περιοριστικά μέτρα.

Η ελληνική κοινωνία έχει δώσει μια πολύ δύσκολη μάχη. Είναι η στάση της, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που εγγυήθηκε την ως τώρα επιτυχία. Αυτή η πορεία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αμαυρωθεί όσο πλησιάζουμε στο τέλος. Το Πάσχα εξάλλου είναι η νίκη της ζωής κατά του θανάτου. Κι αυτή όμως είναι μια μάχη απέναντι σε έναν ιό που για κάποιους συνανθρώπους είναι δυστυχώς θανατηφόρος.