Γιώργος Καλύβης
Πριν από περίπου τρεις βδομάδες, με το #menoumespiti στην Ελλάδα, εμείς αρχίσαμε να #menoume σε νέο #spiti στο Λονδίνο. Εδώ, μέσα – γράφω δοκίμια για τις μεταπτυχιακές σπουδές μου και σχεδιάζω επόμενα έργα, ιδέες, χειρονομίες πάνω στο τραπέζι μου. Το τραπέζι βρίσκεται στη μέση του δωματίου. Είναι το χωρικό κέντρο της ζωής μου. Από τη μία, η επιφάνειά του φέρει την οθόνη: μία οπή προς τα έξω μέσα απ’ όπου ο εαυτός ψηφιοποιείται ταχύτατα και αναζητά την ψυχρά διαδικτυακή θέρμη των αλλού αγαπημένων. Από την άλλη, μέσα σε αυτή τη δικτύωση δεν μπορώ να ξεχάσω το σώμα που κάθεται, που ανασαίνει, που νιώθει, που πράττει. Το τραπέζι στηρίζει το σώμα μου όπως καμπουριάζω να αποτυπώσω κάτι στο χαρτί ή να κοιτάξω στην οθόνη. Αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο όταν αρχίσαμε να #menoumespiti είναι που δεν είχα ακόμη πάρει γλάστρες για να φυτέψω φυτά. Χθες βράδυ το σώμα σηκώθηκε, τα χέρια πήραν ένα άδειο κεσεδάκι γιαουρτιού, το ακούμπησαν στο τραπέζι, το τύλιξαν με ταινία και έβαλαν μέσα λίγο κλεμμένο χώμα της γειτόνισσας. Εκεί, μέσα – φύτεψα λίγες φακές από αυτές που έχουμε με το κιλό. Το στόμα ξεφώνισε «γλάστρα» (!) «Την επόμενη φορά θα φας μια κουταλιά λιγότερες φακές», είπε ο σεφ.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ