«Ζήσαμε με τόση ένταση / την ώρα που αλλάζανε μορφές τ’ αγάλματα / και μείναμε σ’ ένα άδειο μουσείο / τις κρύες νύχτες του χειμώνα / προσπαθώντας να ζεστάνουμε την ατμόσφαιρα / προσποιηθήκαμε για λίγο τους θεούς / τον έρωτά μας βορά στις φαντασιώσεις μας / και καταλήξαμε στον θάλαμο αναμονής / να σκαλίζουμε την υπογραφή μας / πάνω στους ξύλινους πάγκους». Είναι ένα από τα ποιήματα του Παύλου Σιδηρόπουλου που δεν πρόλαβε να μελοποιήσει. Ο θαυμασμός στο έργο του και η επίμονη έρευνα του Δημήτρη Καρρά τα έβγαλαν στο φως.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή