Η επιτυχής αντιμετώπιση της «υβριδικού χαρακτήρα» απειλής που δέχτηκε η Ελλάδα στις αρχές Μαρτίου στα χερσαία σύνορά της στον Εβρο από μετανάστες καθοδηγούμενους από το καθεστώς Ερντογάν δεν συνιστά παρά μια – προσωρινή μόνον – επιτυχία απέναντι σε ένα ακόμη σύμπτωμα του μεταναστευτικού προβλήματος και όχι στο ίδιο το πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Ενωση συνολικότερα. Αν και υποστηρικτική τόσο σε διακηρυκτικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο των δύσκολων αποφάσεων που έλαβε η Ελλάδα για τη διαφύλαξη των ελληνικών – και ευρωπαϊκών – συνόρων, η στάση της ΕΕ επιβεβαιώνει και συνεχίζει τη συγκυριακή και αποσπασματική αντίδρασή της απέναντι στο μεταναστευτικό πρόβλημα και μάλιστα με τρόπο που εξακολουθεί να διατηρεί το βάρος της διαχείρισης στους ώμους ενός «κράτους πρώτης γραμμής».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή