Τούτες τις μέρες, θυμάμαι παιδάκι ήμουν που πήγαινα στην εκκλησία, για να ακούσω τα ευαγγέλια της Μεγάλης Παρασκευής που περιγράφουν τη Σταύρωση του Κυρίου. Λέξη δεν καταλάβαινα από όσα διάβαζαν οι παπάδες, αλλά συνήθως έφευγα εντυπωσιασμένος από μια γλώσσα που μου φαινόταν μαγική, και ας μην καταλάβαινα πολλές από τις λέξεις που άκουγα. Αργότερα μαθητής λυκείου, που μπορούσα να μεταφράσω μέσα μου τα αρχαιοελληνικά των Ευαγγελίων, η γλώσσα μού ακουγόταν σαν το νερό το γάργαρο, το κελαρυστό που τρέχει ανάμεσα στις όχθες του ρυακιού. Πιο πολύ απ’ όλα με είχε εντυπωσιάσει η κατά Ματθαίον περιγραφή της Σταύρωσης, κείμενο  που μοιάζει να έχει… δημοσιογραφικές ρίζες, κι ας μην είχε ο συγγραφέας του οιαδήποτε σχέση με το αντικείμενο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ