Η διπλή επέτειος του Γουέρντσγουορθ

Λογίζεται ως ο πιο επιδραστικός βρετανός ποιητής, κι ας συμπληρώνονται ακριβώς σήμερα 170 χρόνια από τον θάνατό του. Πιο επίκαιρος από ποτέ, έβαλε ως πρωταγωνιστές στους στίχους του τους ανθρώπους της εργατιάς και τους ζητιάνους αντί, όπως ήθελε η εποχή του, τους ιππότες και τους θεούς της κλασικής αρχαιότητας. Δίδαξε μέσα από την τέχνη του τον σεβασμό και την προστασία στη φύση και έκανε ολόκληρο τον κόσμο να αγαπήσει τη βρετανική ύπαιθρο και δη την περιοχή των Λιμνών στα βορειοδυτικά της χώρας. Αναμείχθηκε σε πολλά κινήματα διαμαρτυρίας στην εποχή του κι αν επέστρεφε σήμερα θα ηγείτο των ακτιβιστικών δράσεων για την κλιματική αλλαγή. Στο τέλος της ζωής του, ηλικωμένος πλέον, περνούσε τον χρόνο του κάνοντας κηρύγματα περί ηθικής, ενώ στα νιάτα του είχε εγκαταλείψει την εγκυμονούσα σύντροφό του. Και παρά το γεγονός ότι πριν από λίγες ημέρες – στις 7 Απριλίου – συμπληρώθηκαν 250 χρόνια από τη γέννησή του, ημερομηνία στην οποία οι συμπατριώτες του φαίνεται να αποδίδουν μεγάλη βαρύτητα, οι εκδηλώσεις στη μνήμη του Ουίλιαμ Γουέρντσγουορθ – ο οποίος υπήρξε, κατά την πλησιέστερη ελληνική απόδοση, «εθνικός ποιητής» της Αγγλίας (laureate poet) – δεν ακολούθησαν σε έκταση τις αντίστοιχες των Γερμανών για το δικό τους διάσημο συνομήλικο τέκνο, τον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Ακόμη και πριν από την επέλαση του κορωνοϊού οι μοναδικές προγραμματισμένες εκδηλώσεις στη μνήμη του ήταν η έκδοση γραμματοσήμου στο πλαίσιο αναμνηστικής σειράς αφιερωμένης στους ρομαντικούς ποιητές και μια έκθεση στο πατρικό του σπίτι στο Κόκερμαουθ.