Σύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία στα ΑΕΙ

Η εκδήλωση της πανδημίας του κορωνοϊού αποτελεί μια άνευ προηγουμένου δοκιμασία για την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα των ΑΕΙ στη χώρα μας. Η εξ αποστάσεως σύγχρονη διδασκαλία για το σύνολο των ΑΕΙ της Ελλάδας – εξαιρουμένου του ΕΑΠ – ήταν έως τώρα μια πτυχή της εκπαιδευτικής διαδικασίας που θεωρητικώς μόνον είχε απασχολήσει τόσο τα ίδια τα ΑΕΙ όσο και την πολιτεία. Εξίσου θεωρητική ήταν και η γνώση της εξ αποστάσεως σύγχρονης εκπαίδευσης εκ μέρους σημαντικού αριθμού των μελών ΔΕΠ (λίγα μέλη ΔΕΠ μάλιστα δεν ήταν εξοικειωμένα ούτε με την ασύγχρονη εκπαίδευση). Επίσης, πολλά μέλη ΔΕΠ ουδεμία εξοικείωση είχαν με το θέμα της εξ αποστάσεως σύγχρονης εκπαίδευσης αφενός λόγω της έλλειψης των απαιτούμενων τεχνικών γνώσεων (κυρίως τα μέλη ΔΕΠ μεγαλύτερης ηλικίας που θεραπεύουν κατά βάση τις θεωρητικές επιστήμες) και αφετέρου λόγω του ότι έως τώρα η εξ αποστάσεως εκπαίδευση θεωρείτο εκ του περισσού στην Ελλάδα των ήπιων κλιματολογικών συνθηκών και της αμεσότητας των ανθρωπίνων σχέσεων. Στο πνεύμα αυτό η εξ αποστάσεως σύγχρονη εκπαίδευση ήταν και για τη φοιτητική κοινότητα σχεδόν άγνωστη έννοια παρά την εξοικείωσή της με τη διαδικτυακή επικοινωνία.