Η τουριστική βιομηχανία είναι ένας σημαντικός πυλώνας της οικονομίας της χώρας μας. Τουρισμός δεν σημαίνει μόνο ταξίδια, αλλαγή παραστάσεων και ξεκούραση. Σημαίνει και θέσεις εργασίας, εισόδημα για τα νοικοκυριά και έσοδα για το κράτος μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας. Το συμπέρασμα επομένως είναι αυτονόητο. Το καλοκαίρι αυτό δεν πρέπει να χαθεί. Δεν μπορεί κανείς ασφαλώς να περιμένει πως η φετινή τουριστική περίοδος θα θυμίζει τα παλιότερα χρόνια. Μπορεί όμως να ελπίζει πως αυτό δεν θα είναι ένα καλοκαίρι χειμωνιάτικης νέκρας.

Μαζί με την ελπίδα, απαιτείται βεβαίως και σχεδιασμός. Οπως κάποιος προγραμματίζει τις διακοπές του, έτσι και ο τουριστικός κλάδος πρέπει να προγραμματίσει τις υπηρεσίες του βάσει των συνθηκών που επιβάλλει η πανδημία του κορωνοϊού. Οι άνθρωποι στις διακοπές τους θέλουν να αισθάνονται ασφαλείς. Και αυτήν την ασφάλεια θα την προσφέρουν μόνο εκείνοι που δεν θα κινηθούν στη λογική του μαζικού τουρισμού. Αυτή τη σεζόν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, δεν θα μετρήσει η ποσότητα των πελατών, αλλά η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Είναι ασφαλώς το κράτος που θα θέσει τις προϋποθέσεις λειτουργίας των τουριστικών υποδομών. Και είναι η κυβέρνηση που θα λάβει τις αποφάσεις για τον τρόπο που θα λειτουργήσει η τουριστική βιομηχανία. Και στις δύο περιπτώσεις ο γνώμονας είναι ένας. Αυτό δεν μπορεί να είναι το καλοκαίρι του συνωστισμού. Δεν μπορεί όμως να είναι και το καλοκαίρι της ερημιάς. Και ο λόγος είναι απλός: Σε μια περίοδο που η χώρα μας δοκιμάζεται, έπειτα από ένα έρημο καλοκαίρι, δεν μπορεί παρά να έρθει ένας πολύ σκληρός χειμώνας.