Τώρα με το μπουζούριασμα, αυτό που λέμε εγκλεισμό, ξυπνώντας το πρωί πίνω έναν διπλό ελληνικό και καπνίζω δύο ΙΚΟS, σαν φλώρος. Κατόπιν, για να μου φύγει η κατάθλιψη των ημερών, βάζω κι ακούω δυο θρακιώτικες μπαϊντούσκες με τον Χρόνη Αηδονίδη και μετά τρία τσάμικα με τον Πετρολούκα Χαλκιά που έχει την καλύτερη φύσα. Στη συνέχεια διαβάζω μερικά ποιήματα του Ανδρέα Εμπειρίκου – ω, υπερωκεάνειον τραγουδάς και πλέχεις, κι είμαι σε μια καμπίνα σου όπως εσύ μέσ’ στην καρδιά μου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή