Ο Ντάνιελ Μπεβιλάκουα – γνωστός ως Κριστόφ – υπήρξε ο από μηχανής θεός για όλους τους ερωτευμένους και τους αδέξιους εραστές. Η φωνή του λεπτή, απόκοσμη, έτρεμε από το πάθος μιας ερωτικής επιθυμίας που την εξέφραζε η μουσική και οι στίχοι των επιτυχιών του «Aline», «Mots Bleus» και «Oh! Mon Amour». Ηταν η στιγμή του πάρτι την οποία τη δεκαετία του ’70 περιμέναν αγόρια και κορίτσια. Οταν η βελόνα του φορητού πικάπ άγγιζε το δισκάκι των 45 στροφών συνήθως μετά το πέρασμα τριών ωρών από την έναρξη των εφηβικών συγκεντρώσεων σε σπίτια εξοχικά ή σε παραλίες κάτω από έναστρους καλοκαιρινούς ουρανούς. Μετά το βερμούτ και τα αράπικα φιστίκια, μετά τις χορευτικές επιδείξεις των κινήσεων του χορού «σέικ» που έλυναν τα σώματα και επιβεβαίωναν την ανοιχτή διάθεσή τους ο Κριστόφ με τα τραγούδια του είχε χρισθεί από όσους τον λάτρεψαν σε τελετάρχη του ερωτισμού τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ