Είναι πολλές οι αλλαγές που έφερε η πανδημία στη ζωή μας. Και δεν είναι μόνο πολλά αυτά που άλλαξαν με την επιβολή των περιοριστικών μέτρων. Είναι και πολλά αυτά που θα αλλάξουν με την άρση της καραντίνας, όπως αυτό του κυλιόμενου ωραρίου στο Δημόσιο. Το μέτρο κρίνεται απαραίτητο προκειμένου να περιοριστεί ο πρωινός συνωστισμός των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς και μαζί με αυτόν και οι πιθανότητες μετάδοσης του κορωνοϊού.

Η πανδημία δεν θα κρατήσει ασφαλώς για πάντα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως κάποιες από αυτές δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα στην περίπτωση που εξυπηρετούν το κοινωνικό σύνολο και βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία της κοινωνίας. Μέρος των υπηρεσιών που προσφέρει το Δημόσιο στους πολίτες ψηφιοποιήθηκε. Οπως όμως κανένας δεν φαντάζεται την επιστροφή στην εποχή της έντυπης αίτησης και της ουράς στο γκισέ, έτσι θα πρέπει να εξεταστεί εάν είναι πρόσφορο σε υπηρεσίες του Δημοσίου να παρατείνεται το ωράριο, και άρα και η εξυπηρέτηση του κοινού, από υπαλλήλους που θα πηγαίνουν αργότερα στη δουλειά τους.

Αυτό φυσικά είναι ένα και μόνο παράδειγμα του τρόπου που θα μπορούσε να αλλάξει η καθημερινότητα προς το καλύτερο. Υπακούει όμως σε έναν γενικότερο κανόνα: Κάθε κρίση μπορεί με τον κατάλληλο χειρισμό να μετατραπεί σε ευκαιρία. Μπορεί βέβαια οι αλλαγές να ξεβολεύουν στην αρχή. Αλλά η βολή είναι πολλές φορές συνυφασμένη με την αδράνεια και τη μοιρολατρία.