Η κυβέρνηση φαίνεται να πέρασε με επιτυχία την πρώτη αυτή δοκιμασία της πανδημίας – είναι κάτι που της πιστώνεται σε συντριπτικά ποσοστά από τους πολίτες. Τα δύσκολα πέρασαν λοιπόν; Κάθε άλλο. Τα δύσκολα αρχίζουν τώρα για μια κυβέρνηση που μπορεί να κρίθηκε θετικά στο πεδίο της υγειονομικής κρίσης, αλλά τώρα θα κριθεί αυστηρά σε εκείνο της οικονομικής. Από τη δική της πολιτική εξαρτάται εάν η οικονομία θα τύχει της δυναμικής επανεκκίνησης που της πρέπει ή αν θα παραταθεί το τέλμα.

Επανεκκίνηση δεν γίνεται ασφαλώς με βεβιασμένες κινήσεις αμφίβολου αποτελέσματος. Τα voucher δεν μπορούν να σώσουν καμία οικονομία. Αντίθετα, απαιτείται σχέδιο, αλλά και απόλυτη διαφάνεια. Δεν θα πρέπει να δοθεί σε καμία περίπτωση η εντύπωση πως η επανεκκίνηση θα επιχειρηθεί για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα ημετέρων ή κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων που είναι φίλα προσκείμενες στο κυβερνών κόμμα. Η ελληνική κοινωνία δεν θα πρέπει να δηλητηριαστεί και με άλλες «αστοχίες».

Αν λοιπόν το ένα ζητούμενο είναι το σχέδιο, το άλλο είναι η μέθοδος. Από το σχέδιο και τη μέθοδο δεν θα κριθεί μόνο η κυβέρνηση, θα κριθεί και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Οι όροι της επανεκκίνησης δεν διαφέρουν και πολύ από εκείνη της καραντίνας. Απαιτείται η ίδια ταχύτητα, η ίδια σοβαρότητα, η ίδια αποτελεσματικότητα με αυτές που επέδειξαν κυβέρνηση και πολίτες στη μάχη για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Τώρα το ξέρουμε πια, τα υλικά της συνταγής είναι μόνο αυτά.