Τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ακολούθησε οικονομική καταστροφή. Τον Δεύτερο, ανόρθωση. Η διαφορά οφείλεται στην οικονομική αντίδραση στο τέλος των δύο πολέμων. Ο πρώτος τέλειωσε με μια συνθήκη αντεκδίκησης, αντλώντας αποζημιώσεις από τους φερόμενους ως φταίχτες προκειμένου να ανακτήσουν μεγαλεία οι νικητές. Κεντρικό του όραμα η ανασύσταση του ειδυλλιακού καλοκαιριού του 1911. Πριν ακόμη τελειώσει ο Δεύτερος, το 1944, η Σύνοδος του Μπρέτον Γουντς αποφάσιζε νέους κανόνες συνεργασίας που θα θεμελίωναν μια νέα, ριζικά διαφορετική οικονομία. Ενώ ο Πρώτος έβλεπε τον κόσμο κοντόφθαλμα σαν παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, όπου το κέρδος του ενός είναι η ζημιά του άλλου, ο Δεύτερος αντιλήφθηκε ότι η διεθνής οικονομία περικλείει οφέλη για όλους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή