Θεωρείται μία από τις πλέον εμπνευσμένες συλλογές του Οδυσσέα Ελύτη. Εκεί όπου η λεξιπλασία αντιστέκεται στις ακροβασίες και η ποιητική φωνή είναι η μόνη «ιδεολογία» – ακόμη και σε σύγκριση με το φως. Στο «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου» (Υψιλον, 1984) κυριαρχεί το memento mori, ανάμνηση του μακάβριου χορού: «Ετοιμα όλα τους να παν / στο χορό των μεταμφιεσμένων του Αδη» (Παρασκευή 1Μ, «Πρωτομαγιά»). Ο Γιώργος Βέλτσος χρησιμοποίησε τη συλλογή ως αφορμή τις ημέρες του αυτοεγκλεισμού καταγράφοντας το «Ημερολόγιο ενός αθέατου εγκλεισμού» (αναμένεται από την «Περισπωμένη»). Το «Β» δημοσιεύει δύο αποσπάσματα από τη συλλογή, το μότο της οποίας προέρχεται από το «Ημερολόγιο» του Οδ. Ελύτη: «Ξημερώθηκα έχοντας διατρέξει την ιστορία του θανάτου της Ιστορίας, ή μάλλον την ιστορία της Ιστορίας του θανάτου (και αυτό δεν είναι λογοπαίγνιο)».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ