Πολιτική «επένδυση» στους καλλιτέχνες

Η δημοσιότητα αυτή τη φορά δεν ήρθε από μια παράσταση ή από μια συναυλία. Με αφορμή τα αιτήματά τους για ενίσχυση από την πολιτεία, οι καλλιτέχνες βρίσκονται παντού. Εγιναν λεζάντα στις φωτογραφίες προφίλ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πολλοί εξ αυτών, ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης, μίλησαν δημόσια για τις δυσκολίες που έρχονται λόγω κορωνοϊού – χωρίς τα φεστιβάλ, τους περιμένει ένα «στεγνό» καλοκαίρι. Και κάπως έτσι μπήκαν στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής: στην κυβέρνηση έπρεπε άμεσα να βρουν τρόπο να διορθώσουν τις αστοχίες με την ενίσχυση των 800 ευρώ που είχαν συμβεί την περίοδο της καραντίνας. Και η αντιπολίτευση «σήκωσε» το θέμα, ασκώντας πίεση: οι άνθρωποι του πολιτισμού χωρίς ενεργές συμβάσεις, αλλά και η στήριξή τους για τους μήνες που έρχονται έγιναν ένα από τα ζητήματα που συζητήθηκαν περισσότερο στα κομματικά επιτελεία. «Η κυβέρνηση οφείλει να κάνει οτιδήποτε χρειαστεί για να στηρίξει τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του. Να στηρίξει αυτούς που μας στηρίζουν ψυχικά και πνευματικά μέσα στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε» έλεγε η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα στα σόσιαλ μίντια. Τα κόμματα της Αριστεράς έχουν παραδοσιακά καλή σχέση με τον πολιτισμό – μια σχέση που έγινε σαφής και το καλοκαίρι του 2015. Ηταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που έκανε εκτενή αναφορά στο θέμα κατά την κοινοβουλευτική συνεδρίαση της Πέμπτης, ενώ η Ραλλία Χρηστίδου τόνισε (Mega) ότι «η καλλιτεχνική δραστηριότητα δεν έχει τα χαρακτηριστικά της λοιπής επιχειρηματικής δραστηριότητας παρά μόνο ως προς την προσπάθεια του καλλιτέχνη να επιβιώσει από αυτήν. Αρα από τη φύση της δεν μπορεί να έχει τις ίδιες προϋποθέσεις στο “δικαίωμα αποζημίωσης”».