Τα παιδιά του brain drain και η πανδημία

Πριν από δύο μήνες ο κόσμος σταμάτησε ξαφνικά να «γυρίζει». Πολλοί είχαμε δίπλα μας την οικογένειά μας. Είτε μέναμε με τους δικούς μας ανθρώπους, είτε είχαμε κοντά οικεία πρόσωπα. Ηταν, όμως, και εκείνοι που πριν από χρόνια εγκατέλειψαν τη χώρα εξαιτίας μιας άλλης επώδυνης κρίσης. «ΤΑ ΝΕΑ» μειώνουν τα χιλιόμετρα που χωρίζουν την Ελλάδα με τα παιδιά του brain drain και παρουσιάζουν από τη Νέα Υόρκη, το Μιλάνο, την Καλιφόρνια, τη Σουηδία, τις Βρυξέλλες και το Λονδίνο πώς οι Ελληνες του εξωτερικού βίωσαν την παρούσα υγειονομική απειλή. Περιγράφουν τις εικόνες που είδαν όταν ξέσπασε η πανδημία, μεταφέρουν πώς έχει αλλάξει η ζωή τους και αν σκοπεύουν να γυρίσουν στην Ελλάδα μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων στις μετακινήσεις. Κοινή συνισταμένη όλων αυτών που βρίσκονται ακόμα στο εξωτερικό αποτελεί η αγωνία για το εργασιακό τους μέλλον, καθότι εκτιμούν πως ενδέχεται να μειωθούν οι αποδοχές τους ή να απολυθούν. Τα παιδιά που έφυγαν από την Ελλάδα των μνημονίων τώρα σκέφτονται τον επαναπατρισμό τους, μόνον όμως αν η οικονομική κρίση «χτυπήσει» τη χώρα όπου εργάζονται. Από την άλλη, είναι διάχυτη η αγωνία για την ισχυρή ύφεση που θα καταγράψει η ελληνική οικονομία, δυσχεραίνοντας τις συνθήκες απασχόλησης. Αρκετοί, πάντως, ήταν εκείνοι που πρόλαβαν να γυρίσουν πριν απαγορευτούν οι πτήσεις. Είναι κυρίως φοιτητές, οι οποίοι δεν ξέρουν πότε και αν θα επιστρέψουν, φοβούμενοι, παράλληλα, ένα νέο επιδημικό κύμα από το φθινόπωρο.