Την προηγούμενη φορά τον είχαμε αφήσει όταν έκανε την πρώτη του κολονοσκόπηση και όταν σκεφτόταν να αγοράσει τον σκελετό ενός δολοφονημένου πυγμαίου («Ας συζητήσουμε για το διαβήτη με κουκουβάγιες», εκδ. Μελάνι, μτφ. Μυρσίνη Γκανά, 2014). Ηταν η χρονιά που ο 63χρονος σήμερα Ντέιβιντ Σεντάρις – με ελληνική καταγωγή απ’ την πλευρά του πατέρα του – επισκέφτηκε την Αθήνα. Για να επιβεβαιώσει την απήχηση που έχει το «αυτοβιογραφικό διήγημά» του, όπου στιγμιότυπα καθημερινότητας και χιούμορ συνδυάζονται με αναμνήσεις από οικογενειακά φαντάσματα και την αίσθηση της θνητότητας. Στη νεότερη συλλογή «Καλυψώ», που αναμένεται τις επόμενες ημέρες από το Μελάνι, σε μετάφραση της Μυρσίνης Γκανά (τον «παρακολουθεί» ήδη από το «Μια σχεδόν φυσιολογική οικογένεια» του 2006), είναι η ανάμνηση της αδελφής του Τίφανι που κυριαρχεί, καθώς αυτοκτόνησε τo 2013. Tο «Β» δημοσιεύει δύο αποσπάσματα από το κεφάλαιο «Διάφοροι λόγοι για τους οποίους δεν νιώθω καλά τελευταία», που αναφέρεται στην περίοδο πριν από την εκλογή Τραμπ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή