Ο ιός ενός αθηναϊκού λούνα παρκ

Η «ευκαιρία» του κορωνοϊού φαίνεται ότι δίνει μονιμότερες ιδέες στον Δήμο Αθηναίων για ανασχεδιασμό του ιστορικού κέντρου της πόλης, μάλιστα δίχως να κατονομάζεται ο μελετητής και δίχως να έχουν ερευνηθεί οι επιπτώσεις των σχεδιαζόμενων παρεμβάσεων στη συνολική λειτουργία της. Οτι θα ληφθούν ορισμένα μέτρα όσο υπάρχει η πανδημία, όπως για παράδειγμα επέκταση της κατάληψης πεζοδρομίων και πεζοδρόμων από τραπεζοκαθίσματα, ίσως είναι αναπόφευκτο για να λειτουργήσουν επιχειρήσεις εστίασης, καφενεία κ.λπ. Αρκεί, βέβαια, η αύξηση της επιφάνειας κατάληψης του δημόσιου χώρου να είναι προσωρινή (ολιγόμηνη) και να αφορά τον νόμιμο χώρο για τον οποίο πλήρωναν δημοτικά τέλη και όχι τις αυθαίρετες επεκτάσεις. Η μείωση των λωρίδων στους δρόμους, όπως η Πανεπιστημίου – Σταδίου, οι πεζοδρομήσεις όπως Αθηνάς, Μητροπόλεως, κάτω Ερμού, άνω Βουλής και Νίκης κ.λπ., την εποχή μετά τον κορωνοϊό και άρα με την επαναφορά του πρότερου κυκλοφοριακού φόρτου, αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε ασφυκτική αύξηση της κυκλοφορίας σε άλλες οδούς όπως π.χ. η Ακαδημίας, η Σόλωνος, η Σκουφά κ.λπ. και σε αναπόφευκτη αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Για παράδειγμα, οι 120.000 διελεύσεις ανά ημέρα της Πανεπιστημίου δεν γίνονται για να θαυμάσουν οι οδηγοί και οι επιβάτες την Τριλογία αλλά για να πάνε σε δουλειά π.χ. από τη Βουλιαγμένης ή τη Συγγρού στην 3ης Σεπτεμβρίου, στην Αγίου Κωνσταντίνου κ.λπ. Με μισές λωρίδες στην Πανεπιστημίου αναπόφευκτα θα διαλέξουν άλλες διαδρομές.