Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, λένε οι γνωρίζοντες τα εσωκομματικά, διαφωνούν για το αντιπολιτευτικό ύφος που οφείλει ένα κόμμα της Αριστεράς  να υιοθετεί. Υπάρχουν οι μεν, σαν τον Φίλη, που διατείνονται ότι η αναγκαία «συνάντηση προγράμματος – κοινωνίας υπονομεύεται από τον λαϊκιστικό λόγο, που διαστρέφει τη λαϊκότητα». Υπάρχουν και οι δε, όπως ο Πολάκης, που επιμένουν στις ανορθόγραφες κραυγές στα σόσιαλ μίντια. Η σύγκρουση μεταξύ των δύο πλευρών, ωστόσο, είναι κόντρα αισθητικής και μόνο. Γιατί στην πραγματικότητα αμφότερες – όπως και το επίσημο κόμμα – αντιπολιτεύονται σαν να βρίσκονται στο μακρινό πια 2014. Τα ακροατήρια που στοχεύει σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ, οι προτάσεις που καταθέτει, αλλά και η ανάγνωση της επικαιρότητας που κάνει το μαρτυρούν. Χθες, π.χ., ο αριστερός αρχηγός συναντήθηκε με την ΟΛΜΕ. Πολύ πριν από το ραντεβού, από τότε που ξεκίνησε το ντιμπέιτ για το άνοιγμα των σχολείων, το κόμμα δεν μιλά τη γλώσσα των γονιών που έχουν εύλογες ανησυχίες για τα παιδιά τους, κοπιάρει σχεδόν μοτ α μο τις ανακοινώσεις του συνδικαλιστικού οργάνου των δασκάλων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ