Η ανθρωπότητα αντι-μετώπισε την πανδημία του κορωνοϊού με γνώμονα, μεταξύ άλλων, την προστασία των πιο ευάλωτων ομάδων της. Κι αυτό ήταν ένα μεγάλο κέρδος όχι μόνο στο επίπεδο της προστασίας της ζωής αλλά και σε εκείνο των αξιών. Ηταν μια ηθική επιλογή και μια νίκη της αλληλεγγύης και του ουμανισμού.

Μόνο απογοήτευση προκαλεί από αυτήν την άποψη ο ψυχρός πόλεμος ανάμεσα στους ισχυρούς για το εμβόλιο του κορωνοϊού. Μόνο θλίψη προκαλεί η σκέψη πως το εμβόλιο μπορεί να γίνει εμπορεύσιμο είδος ή να δοθεί κατά προτεραιότητα σε κάποιους λαούς έναντι άλλων. Θα ήταν ένα πισωγύρισμα κόντρα όχι μόνο σε όσα καταφέραμε όλοι μαζί σήμερα αλλά και κόντρα στις προσδοκίες που έχουμε για το μέλλον.

Εκατόν σαράντα προσωπικότητες υπέγραψαν μια επιστολή με την οποία ζητούν το αυτονόητο. Να παρασχεθεί, δηλαδή, το εμβόλιο δωρεάν και χωρίς διακρίσεις. «Δεν μπορούμε» τονίζουν στην επιστολή τους «να αφήσουμε μονοπώλια, έναν χυδαίο ανταγωνισμό και έναν μυωπικό εθνικισμό να ορθώσουν εμπόδια σε αυτή την πρόσβαση στην υγεία».

Θα ήλπιζε κανείς να μη χρειαζόταν αυτή η έκκληση στο αυτονόητο. Αφού χρειάστηκε, όμως, δεν μπορεί παρά να τη στηρίξουν με τη φωνή τους όλοι εκείνοι που έδωσαν στην πρώτη γραμμή του μετώπου τη μάχη κατά της πανδημίας. Η ανθρωπότητα, με άλλα λόγια, καλείται και πάλι να κάνει μια επιλογή. Και αυτή η επιλογή πρέπει να είναι και πάλι ηθική.