Τουρισμός

Κάθε κρίση της ΕΕ αναδεικνύει τη γνωστή μάχη μεταξύ Βορείων και Νοτίων. Η οικονομική, όμως, που έρχεται μάλλον θα ρίξει τον προβολέα σε έναν διαφορετικό ευρωπαϊκό πόλεμο. Η αφορμή του; Ο τουρισμός. Για την ακρίβεια, τα έσοδα από την προσέλκυση τουριστών. Το σχέδιο της Κομισιόν για τη φετινή σεζόν έχει ορισμένα σημεία που ικανοποιούν μερικές κυβερνήσεις του Νότου μεν, ενοχλούν κάποιες άλλες δε. Οπως, ας πούμε, την πρόταση για άρση των περιορισμών μετακίνησης μεταξύ των κρατών-μελών που βρίσκονται σε παρόμοια «επιδημιολογική κατάσταση» μέσω της σύναψης διακρατικών συμφωνιών. Η ιδέα σίγουρα ευνοεί το ελληνικό τουριστικό προϊόν. Αλλά όχι το ιταλικό. Εξ ου κι ο Τζουζέπε Κόντε έσπευσε την ίδια μέρα να πει πως «η ιταλική κυβέρνηση δεν δέχεται διμερείς συμφωνίες μεταξύ κρατών-μελών, οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν ευνοϊκές τουριστικές διαδρομές». Η αντίδραση είναι εύλογη. Οι προβλέψεις για τις ζημιές στην τουριστική του βιομηχανία κάνουν λόγο για ένα ποσό κοντά στα 20 δισ. ευρώ, μια κι η Ρώμη θα βασιστεί το 2020 μόνο στον εσωτερικό τουρισμό.