Ενας δημοσιογράφος είχε κάποτε ρωτήσει σε μια συνέντευξη τη Μάρθα Γκράχαμ, την κορυφαία χορογράφο που έβαλε τα θεμέλια του σύγχρονου χορoύ, πώς αισθάνεται που είναι μπροστά από την εποχή της. «Κανείς δεν είναι μπροστά από την εποχή του» είχε απαντήσει. «Απλώς, όταν εκείνος είναι στην εποχή του, όλοι οι άλλοι είναι πίσω». Θα μπορούσε να ισχύει κάτι ανάλογο για τον Κώστα Μπακογιάννη; Αυτά, κατά κανόνα, αποδεικνύονται εκ των υστέρων. Οι εποχές αποτιμώνται, πραγματικά και ουσιαστικά, όταν τις βλέπει κάποιος από απόσταση. Για παράδειγμα, χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να καταλάβουμε το αθηναϊκό όραμα του Αντώνη Τρίτση. Ωστόσο, ο νυν δήμαρχος της Αθήνας φαίνεται να δείχνει δείγματα άσκησης μιας πολιτικής «νέας κοπής», που, ως ανάγκη των πολιτών, προηγείται του συνειδητού απογαλακτισμού των περισσότερων πολιτικών μας από σύνδρομα της Μεταπολίτευσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή