Ο γκρίζος «Ελέφαντας» και η χρωματιστή ζωή

Αυτός ο ελέφαντας ακολουθεί τον μπαμπά της Ολιβ παντού. «Οποτε είναι στενοχωρημένος, βλέπω τον ελέφαντα δίπλα του… Απλώς κάθεται, και κάνει όλα τα πράγματα να γίνονται πιο βαριά, και να στενοχωρουìν εìτσι ακοìμη περισσοìτερο τον μπαμπά μου». Κάτω από το σχήμα του παιδικού βιβλίου, ο Peter Carnavas έχει κρύψει στον «Ελέφαντα» μία αλληγορική ιστορία για την κατάθλιψη των μεγάλων και την ενηλικίωση των μικρών. Ο 40χρονος αυστραλός δημιουργός οδηγεί την ηρωίδα του, μαζί με τον παππού και τον φίλο της Αρθουρ, στις μεγάλες αποκαλύψεις για τη ζωή που δεν φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού. Οπως μια μέρα στο γκαράζ του μπαμπά της. «Οι τοίχοι ηìταν καλυμμένοι με φωτογραφίες – δικές της φωτογραφίες: η Ολιβ μωρό, η Ολιβ την πρωìτη ημέρα στο σχολείο, η Ολιβ να πηδαìει παìνω αποì εìνα μεγαìλο κυìμα στην παραλία. Υπηìρχαν φωτογραφίες αποì το σχολείο, υπηìρχαν φωτογραφίες αποì τις διακοπεìς, και υπηìρχαν και μερικές κουνημεìνες φωτογραφίες που δεν εìδειχναν και πολλαì πραìγματα. Και αναìμεσα στις φωτογραφίες υπηìρχαν εìνα σωροì ζωγραφιεìς που είχε καìνει η ίδια: αποì τις πρωìτες – πρώτες της προσπαìθειες, μεìχρι τις τωρινεìς. ∆εν υπηìρχε ουìτε μισοì χιλιοστοì ακαìλυπτο στον τοίχο – ηìταν όλος γεμαìτος… Η Ολιβ ένιωσε λες και υψώθηκε παìνω αποì την επιφαìνεια του νερουì. Και πως, αποì εκεί, μπορουìσε να δει τη θαìλασσα μέχρι πεìρα μακριαì, εκείνη τη θαìλασσα που ηìταν γεμαìτη αποì τα κρυμμένα μυστικαì του πατεìρα της».