Λίγο πριν από το συλλογικό σοκ της πανδημίας και το γενικό λοκ ντάουν, η Γαλλία και συγκεκριμένα η Ελληνική Κοινότητα των Παραλίων Αλπεων τίμησε τον σκηνοθέτη Δήμο Αβδελιώδη, αφού τον μετακάλεσε για να παρουσιάσει την «Ελένη» του Ρίτσου με τη Βερόνικα Αργέντζη, αλλά και τρεις εκ των ταινιών του: την «Εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων», το «Δέντρο που πληγώναμε» και τον «Αθέμιτο συναγωνισμό». Η στροφή των γεγονότων βρήκε τον σκηνοθέτη να εργάζεται πάνω στα σχέδιά του, μην καταφέρνοντας η πανδημική κρίση να τον αδρανοποιήσει. Εξάλλου, με απόλυτη αφοσίωση δουλεύει τα τελευταία πολλά χρόνια, και αυτό είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό ταγμένων δημιουργών – πως δηλαδή δύσκολα ακόμη και μια τέτοια συνθήκη θα τους φρέναρε τα όνειρα. Ισως θα λέγαμε πως το μεγαλείο των δημιουργών είναι πως μπορούν να εσωτερικεύσουν τις κοινωνικές κρίσεις και να τις μεταπλάσουν σε κάτι διαχρονικά διδακτικό. Με επιστροφή σοβαρή, στο Χαμένο μας Κέντρο, ο εκ Χίου Αβδελιώδης δουλεύει πάνω σε μεγάλα κείμενα της Αρχαίας και της Νεοελληνικής Γραμματείας, έχει εγκαθιδρύσει μια νέα πρωτοποριακή μέθοδο για τους/τις ηθοποιούς ενώ με τις ταινίες του μοιάζει πάντα να αναζητεί το νήμα μιας συνέχειας στον χώρο και τον χρόνο, μακριά από επιπόλαιους ελληνοκεντρισμούς.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ