Στη συναρπαστική αυτοβιογραφική αφήγηση του Απόστολου Δοξιάδη «Ερασιτέχνης επαναστάτης» (Ικαρος, 2018) – ο ίδιος την αποκαλεί «προσωπική μυθιστορία» – συναπαντάμε ενίοτε σκίτσα του Σίντνεϊ Χάρις, ενός «γελοιογράφου που συχνά παρωδούσε εξαιρετικά τον μικρόκοσμο της επιστήμης, με ιδιαίτερη προτίμηση στα μαθηματικά». Στην πρώτη από τις γελοιογραφίες που παραθέτει ο Δοξιάδης βλέπουμε δύο καθηγητές μαθηματικών να στέκονται μπροστά σ’ έναν μαυροπίνακα όπου έχει γραφτεί με κιμωλία μια πολύπλοκη εξίσωση, πλήρως ακατανόητη για τους συντριπτικά περισσότερους από εμάς, με μιαν αλλόκοτη ωστόσο ιδιομορφία: περίπου στη μέση της εξίσωσης, η αλληλουχία των μαθηματικών υπολογισμών διακόπτεται, αναγράφεται «μετά γίνεται ένα θαύμα» και η αλληλουχία συνεχίζεται ευθύς κατόπιν. Ο ένας από τους δύο καθηγητές υποδεικνύει με το δάχτυλό του την περιοχή του «θαύματος» και λέει στον άλλον: «Νομίζω εδώ, στο δεύτερο βήμα, πρέπει να είσαι λίγο πιο σαφής».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή