Το ροζ της αθωότητας και το μπλε της γαλήνης. Δυο μοναδικά, αισιόδοξα χρώματα που συνδέονται με το καλοκαίρι. Τα χρώματα στους πίνακες ζωγραφικής έγιναν έντονα, φωτεινά και πάλι μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ηταν η εποχή που το ροζ άρχισε να κυριαρχεί. Πριν από μερικά χρόνια στην γκαλερί Spoke του Σαν Φρανσίσκο παρουσιάστηκε η έκθεση του Σκοτ Σάιντλι, με τίτλο «The Pinks», όπου κυριαρχεί το εντυπωσιακό πορτρέτο του Τσε Γκεβάρα. Στην έκθεση παρουσιάστηκαν επίσης έργα με τις μορφές του Κλιντ Ιστγουντ (ως σκληρού cowboy), του αγιατολάχ Χομεϊνί, χαρακτήρων από τον «Πόλεμο των Αστρων», ακόμα και του Χίτλερ με… ροζ ανταύγειες και σκουλαρίκι. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με τη Ροζ Περίοδο (1905-1906) του Πάμπλο Πικάσο. Ο Πικάσο ανέπτυξε ένα καινούργιο θέμα με αισιόδοξες πινελιές. Το φωτεινό ροζ πρωταγωνιστεί…