Το οικονομικό μοντέλο που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της παγκοσμιοποίησης τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει αποτύχει σε πολλές πλευρές του και χρειάζεται μια βαθιά αναθεώρηση. Αυτό το μείζον πολιτικό πρόβλημα ανέδειξαν επί της ουσίας οι δύο πολύ σοβαρές κρίσεις, οι οποίες ξέσπασαν παγκοσμίως μετά το 2008. Η πρώτη με τον άκρατο δανεισμό και την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η δεύτερη με την πανδημία και την προφανέστατη ανεπάρκεια των συστημάτων υγείας, σχεδόν σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού ημισφαιρίου. Το τρέχον οικονομικό μοντέλο δεν βρίσκεται σε αρμονία με την κοινωνία. Σε πολλές εφαρμογές του βρίσκεται σε αναντιστοιχία με το κοινωνικό συμφέρον και χρειάζεται πολιτική αναδόμηση. Κατά πρώτο λόγο, προκαλεί και αναπαράγει μεγάλες κρίσεις, με επώδυνα αποτελέσματα για τις κοινωνίες. Κατά δεύτερο λόγο, διευρύνει και οξύνει δραματικά τις κοινωνικές ανισότητες. Τεμαχίζει τις κοινωνίες σε πολύ φτωχούς και πλούσιους και συμπιέζει ασφυκτικά τη μεσαία τάξη, η οποία αποτέλεσε τον ισχυρό κορμό της μεταπολεμικής οικονομικής ανάπτυξης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή