Σχέδιο αναπροσαρμογής του παραγωγικού μοντέλου

Στην αναχαίτιση της ανεργίας και στην αποφυγή μιας νέας εργασιακής ζούγκλας, που είναι και τα συνήθη επακόλουθα των οικονομικών κρίσεων, ρίχνει το βάρος η κυβέρνηση. Οπως προαναγγέλλει θα αναπτύξει ένα δίχτυ προστασίας, με παράλληλη ενίσχυση της ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις που πλήττονται. Σε περιόδους υφεσιακού σοκ, όπως στην εν εξελίξει πανδημία, ο ρόλος του κράτους είναι το σημείο αναφοράς στην αρχική προσπάθεια ανάκαμψης της κοινωνίας και της οικονομίας, με κύρια στόχευση την επανεκκίνηση και την ταχεία επαναφορά σε προ κρίσης επίπεδα. Η επαναφορά όμως δεν γίνεται να επιτευχθεί χωρίς τον σχεδιασμό μέτρων πιο μακροπρόθεσμου χαρακτήρα. Αν και η Ελλάδα διαχειρίστηκε την υγειονομική κρίση καλύτερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, υφίσταται τις χειρότερες, συγκριτικά, οικονομικές συνέπειες. Βασικός λόγος η μεγάλη εξάρτηση της οικονομίας από την εσωτερική κατανάλωση, την εστίαση και φυσικά τον τουρισμό που, στην παρούσα, φάση, βρίσκονται στο μάτι του επιδημικού κυκλώνα. Οι κλάδοι του εμπορίου, της εστίασης και των καταλυμάτων συνεισφέρουν στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ, κατά μέσο, το 19%, ενώ στην Ελλάδα αγγίζει το 25% του ΑΕΠ και το 33% της απασχόλησης. Στις εαρινές προβλέψεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει βουτιά επενδύσεων κατά 30% φέτος και ανάκαμψη 33% του χρόνου. Βαρύ το πλήγμα στην απασχόληση, αφού παρά τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για να αποτρέψει μεγάλης κλίμακας απολύσεις, περίπου 160.000 θέσεις εργασίας αναμένεται να χαθούν. Το ποσοστό της ανεργίας εκτιμάται πως θα ανέλθει εκ νέου στο 19,9%, από 17,3% το 2019, αλλά θα υποχωρήσει στο 16,8% το 2021. Φαίνεται πως το «φάντασμα» της κρίσης χρέους του 2009 επανέρχεται στην Ελλάδα, αφού τότε κορυφώθηκε η ανεργία και το μεγάλο «μαχαίρι» στα εισοδήματα. Ομως, αργότερα, το διάστημα από το 2014 μέχρι το 2019, δημιουργήθηκαν συνολικά 267.000 νέες θέσεις εργασίας. Ποιο είναι το σημαντικό; Πως σχεδόν το 54% αυτών δημιουργήθηκαν στους κλάδους που τροφοδοτούνται από την εσωτερική ζήτηση (εστίαση κ.λπ.) και από τον τουρισμό.