Θυμάστε το συντομότερο ανέκδοτο της δεκαετίας του 1990; Ποιος θα το ‘λεγε ότι θα ερχόταν μέρα που το γέλιο θα πάγωνε στα χείλη μας κι ότι θα προσευχόμαστε γονατιστοί πότε, αχ πότε θα ξαναρχίσουν να σκάνε μύτη από τον Βορρά παλιάς τεχνολογίας κουρσάκια με τζάτζαλα, προμήθειες, τη γιαγιά και το καναρίνι; Λέω να μην ξανακάνουμε το λάθος να υποτιμήσουμε τους τελευταίους πιστούς του ελληνικού καλοκαιριού, επειδή για φέτος τουλάχιστον οι Γάλλοι θα ξεκαλοκαιριάσουν στα χωριά τους, οι Ιταλοί στα δικά τους, οι Βρετανοί θα κάτσουν σπίτι και οι Σκανδιναβοί θα κάτσουν πάνω στην αμηχανία τους: άξιζε το ρίσκο να ξεπαστρέψουμε παππούδες και γιαγιάδες για να μείνουμε στο τέλος ταπί κι ανήλιαγοι;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ