Η ανθρωπότητα δεν είχε ανάγκη την πανδημία για να αντιληφθεί ποιο είναι το υπ’ αριθμόν ένα κοινωνικοπολιτικό, άρα δημοκρατικό, ζήτημα της εποχής: η προστασία του πλανήτη από την αυτοκαταστροφή. Με την πανδημία ωστόσο είναι δυνατόν – κατά τη γνώμη μου, αναγκαίο – να περάσουμε από τη δημοκρατική συνειδητοποίηση στη δημοκρατική επιτάχυνση. Kι έτσι το μακρύ ταξίδι, που τόσο εντάθηκε τα τελευταία χρόνια, να πάψει να γίνεται μεσοπέλαγα και με σβησμένα φώτα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή