Η αγωνία για τις συνέπειες της επιδημικής κρίσης στρέφεται πλέον στην οικονομία, η οποία είναι διάχυτη σε όλο το φάσμα της κοινωνίας και αποτυπώνεται κυρίως με τη σκέψη: μήπως και τώρα οι εργαζόμενοι πληρώσουν τη νέα ύφεση από τα ήδη συρρικνωμένα εισοδήματα; Δυστυχώς οι προβλέψεις δείχνουν πως η ανεργία στην Ελλάδα θα αυξηθεί και το μέσο εισόδημα θα μειωθεί. Το φορολογικό βάρος και οι εισφορές των ετών του Μνημονίου αποτέλεσαν και αποτελούν τον μεγαλύτερο βραχνά σε συνδυασμό με τις χαμηλότερες απολαβές. Με νούμερο ένα, φυσικά, στη λίστα την ανεργία. Τι συμπέρασμα εξάγεται; Μισθωτοί, συνταξιούχοι και γενικώς η λεγόμενη μεσαία τάξη πληρώνουν, ειδικά από το 2009 και έπειτα, τα «σπασμένα». Για να επιτευχθούν, δηλαδή, οι δημοσιονομικοί στόχοι και ως εκ τούτου αποτυπώνεται κυρίως το έλλειμμα της πολιτικής βούλησης να καταρτιστεί ένα μακροχρόνιο σχέδιο, με βασικό άξονα τη φιλοσοφία των «εσόδων – εξόδων».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή