Πριν από λίγες εβδομάδες είχα ρωτήσει τον καλό της φίλο Θανάση Νιάρχο πώς είναι η Αμαλία Μεγαπάνου. «Μού λέει ότι είναι καλά αλλά έχω την εντύπωση ότι το λέει για να πιστέψουμε ότι είναι καλά» απάντησε. Η φράση του μοιάζει να φωτογραφίζει ένα ιδιαίτερο, σπάνιο και ακριβό είδος αξιοπρέπειας. Που δεν επιτρέπει, σε αυτόν τον οποίον χαρακτηρίζει, να μοιραστεί με τους γύρω του παρά μόνο τη θετική του διάθεση. Οχι επειδή προσποιείται ή κρύβει τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Απλώς, σε αυτές τις φάσεις, επιλέγει συνειδητά να αποσύρεται. Ετσι και η Αμαλία Μεγαπάνου, τον τελευταίο καιρό, είχε καταργήσει τη jour fixe της Πέμπτης που έκανε επί χρόνια στο σπίτι της. Συγκεκριμένα, λίγο μετά τον θάνατο του Μάνου Ελευθερίου – που ήταν τακτικό μέλος της παρέας μαζί με τον Κώστα και την Αρτεμη Μητροπούλου, την Ντόρα Γιαννακοπούλου, τον Θανάση Νιάρχο, τη Μερόπη Πρέκα και τη Στάντη Ανδρονίδη, γραμματέα του Κωνσταντίνου Καραμανλή επί πρωθυπουργίας του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή