Εχω γράψει πολλές φορές για την Κύπρο που λιμνάζει ως διπλωματικό κεφάλαιο. Που μένει  ως ένα αδρανές πολιτικά και διπλωματικά, πεδίο, σκονισμένο, δίπλα  στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τα σοφίσματα των  τούρκικων ηγεσιών, μετά την τουρκική εισβολή του ΄74. Μια παρανομία, που σιγά – σιγά συνηθίζεται, που διαμορφώνει διεθνείς αλλά και εσωτερικές παραδοχές. Το Κυπριακό λιμνάζει γιατί αποδυναμώνονται οι κοινωνικοί όροι διέγερσής του. Αποδυναμώνεται ως στοιχείο  παρανομίας, ανθρωπιστικής καταστροφής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή