Οι πολιτικοί αναλυτές στην Ελλάδα μιλούν συχνά για το πώς γεννιούνται οι πολιτικές ταυτότητες, ποιες ταυτίσεις δημιουργούν και ποιες ανάγκες εκπροσώπησης. Εκεί που δυσκολεύεται καμιά φορά η συζήτηση είναι για το πώς πεθαίνουν. Μια από αυτές που σήμαινε κάτι σημαντικό κάποτε ήταν αυτή του «καραμανλισμού». Ταυτισμένη ιδιοκτησιακά με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, σε βαθμό που οι κληρονόμοι του ιδρυτή του και οι φέροντες την καραμανλική ταυτότητα, αποκαλούνταν ανοιχτά «κλειδοκράτορες» και «ιδιοκτήτες» της παράταξής τους, την οποία, κάπως μεγαλόψυχα, ενίοτε παραχωρούσαν προς βραχυπρόθεσμη μίσθωση σε άλλους αρχηγούς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή