Ποτέ άλλοτε όσο ζω δεν είχε συγκλονίσει τόσο μια υπόθεση πασιφανούς αδικίας λευκούς και μαύρους ανθρώπους. Γιατί όμως άγγιξε μέσα μας μία τόσο βαθιά χορδή η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ; Ισως να ήταν αυτή η φράση: «Δεν μπορώ να αναπνεύσω». Η συμφωνία της φράσης με την ίδια τη ρίζα των φόβων μας έναντι της πανδημίας είναι σχεδόν υπερφυσική. Η φράση συνέδεσε τον κορωνοϊό με την πανταχού παρούσα και αδιάλλακτη φύση του θεσμικού ρατσισμού. «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» – και εντούτοις, άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν να μολυνθούν από τον ιό μόνο και μόνο για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους για τη δολοφονία ενός μαύρου άνδρα. Εχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις που μαύροι έχουν φιμωθεί και στραγγαλιστεί από την αστυνομία στις ΗΠΑ, ακόμα και στη Βρετανία. Τα ονόματα εκείνων που έχουν πεθάνει άδικα στα χέρια της αστυνομίας είναι πολλά. Και οι αστυνομικοί έχουν μείνει στις περισσότερες περιπτώσεις ατιμώρητοι. Τη φράση «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» την είχε εκστομίσει και ένα άλλο θύμα της αστυνομίας, ο Ερικ Γκάρνερ, λιγότερο από μία δεκαετία πριν. Αυτή η φορά όμως είναι διαφορετική. Η γλώσσα ξυπνά αρχέγονους φόβους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ