Hταν βέβαιο ότι κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ θα το έλεγε. Υπάρχει άλλωστε και το προηγούμενο της συμφωνίας των Πρεσπών, όταν η Νέα Δημοκρατία είχε κατηγορήσει την τότε κυβέρνηση ότι «πούλησε» τη Μακεδονία με αντάλλαγμα την ακύρωση της μείωσης των συντάξεων. «Ανταλλάξατε ένα μέτρο που δεν θα έπρεπε να έχετε ψηφίσει με μία μείζονα εθνική υποχώρηση», έλεγε τον Δεκέμβριο του 2018 από το βήμα της Βουλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης. «Αυτό ήταν το εισιτήριο με το οποίο ταξιδεύσατε από τις Πρέσπες στην Ιθάκη».

Με την ίδια λογική, λοιπόν, κάποιοι από τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση ισχυρίζονται ότι η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να άρει  τους περισσότερους περιορισμούς για τους ιταλούς τουρίστες, εκθέτοντας έτσι τη χώρα σε εισαγόμενα κρούσματα κορωνοϊού, με αντάλλαγμα μια τζίφρα του Λουίτζι ντι Μάιο για την πρώτη μας ΑΟΖ. Αν μάλιστα διάβαζαν εκεί στην Κουμουνδούρου και ξένες εφημερίδες, θα κράδαιναν στη Βουλή την Corriere della Sera, όπως τα αξέχαστα εκείνα χρόνια κράδαιναν ΤΑ ΝΕΑ.

Πράγματι, η μεγαλύτερη ιταλική εφημερίδα δεν είχε λέξη χθες για τη συμφωνία που οριοθετεί τις θαλάσσιες ζώνες μεταξύ των δύο χωρών. Αφιέρωσε όμως το πρώτο της θέμα στο NAI της Ελλάδας στους Ιταλούς από τις 15 Ιουνίου. Αν εμείς είχαμε χάρτες με οριογραμμές, εκείνοι είχαν φωτογραφίες ομπρελών σε ζηλευτές παραλίες.

Εχει βάση αυτή η επιχειρηματολογία; Επί της ουσίας, όχι. Οσο βαρύ ήταν να κατηγορηθεί η προηγούμενη κυβέρνηση ότι απεμπόλησε εθνικά συμφέροντα για να αποκομίσει μικροκομματικά οφέλη, άλλο τόσο είναι να κατηγορείται η σημερινή ότι θέτει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών για να αποσπάσει μια συμφωνία που μπορεί να στέλνει μηνύματα, να αποτελεί προηγούμενο και όλα τα σχετικά, αλλά αφορά κυρίως την αλιεία. Οι κατηγορίες αυτές, επιπλέον, είναι αδύνατο να αποδειχθούν. Εκτός αν σε μερικά χρόνια, έχοντας πιει ένα ποτήρι παραπάνω, ένας πρώην αξιωματούχος των Βρυξελλών ή ένα πρώην μέλος της ιταλικής κυβέρνησης αποκαλύψει τη σκοτεινή κρυμμένη αλήθεια.

Σε ψυχολογικό επίπεδο, όμως, είναι βέβαιο ότι η εξωστρέφεια και η καλή θέληση συμβάλλουν στην επίλυση των προβλημάτων. Οταν κλείνεσαι στον εαυτό σου, δύσκολα μπορείς να ζητήσεις από την οικογένειά σου να σε βοηθήσει να ξεπληρώσεις ένα δάνειο. Οταν αποκλείεις τον γείτονά σου από την επιστροφή στην κανονικότητα, δύσκολα μπορείς να περιμένεις να σε στηρίξει στις μάχες που έχεις να δώσεις για τα εθνικά σου θέματα.

Αυτό έχει βέβαια και την αντίθετη όψη. Η λαχτάρα μας να φτάσουμε σε μια συμφωνία με την Αίγυπτο, που θα ακυρώσει ντε φάκτο τη συμφωνία της Τουρκίας με τη Λιβύη, δεν θα πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε το βαρύ ιστορικό του καθεστώτος αλ-Σίσι στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το εισιτήριο του Νίκου Δένδια από το Κάιρο στην Αθήνα δεν μπορεί να είναι η νομιμοποίηση μιας δικτατορίας.