Aκόμη τεχνο… φοβικοί;

Θα μπορούσε να είναι και ο υπουργός-εφεύρεση! Αγκυλώσεις χρόνων διαλύθηκαν. Οσοι πήγαιναν με ρυθμό χελώνας, άρχισαν να μοιάζουν με δρομείς μικρών αποστάσεων. Πρόκειται, αναμφίβολα, για κατάκτηση σημαντική. Αλλά έως εδώ. Δεν είναι δα και για να πανηγυρίζουμε. Σωστός ο… παίκτης. Αλλά μήπως όλα αυτά θα έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια; Δεν θα ήταν περισσότερο εξοικειωμένοι με το σήμερα οι υπερήλικες; Είναι σαν να κάνεις όνειρα και σχέδια βλέποντας να ανατέλλει το ουράνιο τόξο. Ναι, αυτό που συντροφεύει τόσους και τόσους λαούς κάμποσο διάστημα τώρα. Και τους έχει διώξει την τεχνοφοβία! Στα μέρη μας, ώρες ώρες μοιάζουμε με τον μουντζούρη! Πάντα με καθυστέρηση. Ακόμη έχουν να γίνουν πολλά. Ο χρόνος πιέζει. Οσοι δε χαμογελούν αυτάρεσκα και με απίστευτη έπαρση για όσα επέτυχαν, θυμίζουν αυτούς που κοιτούν το δέντρο και ουσιαστικά χάνουν το δάσος…