Το μακρινό 1897, ένας κάποιος Γκαστόν Λενγκλέ άνοιξε στον αριθμό 14 της οδού Μουφτάρ, στο 5ο Διαμέρισμα του Παρισιού, ένα καφεπωλείο – που αργότερα θα μετασχηματιζόταν σε σοκολατερί. Το ονόμασε Au Nègre Joyeux, το οποίο ενδεχομένως να ακούγεται καλύτερο στα γαλλικά από ό,τι είναι. Παρήγγειλε μία μεγάλη ξύλινη πινακίδα με την επωνυμία αυτή και την τοποθέτησε στην πρόσοψη. Μαζί, ακριβώς από κάτω, ένας ζωγραφικός πίνακας πλάτους πέντε μέτρων απεικόνιζε έναν χαρωπό μαύρο (υπηρέτη ή σκλάβο) όρθιο, να κρατά στα χέρια του μια καράφα, και μία λευκή κυρία της καλής κοινωνίας καθιστή, σαν έτοιμη να σερβιριστεί. Αυτή τουλάχιστον είναι η μία ερμηνεία. Γιατί η άλλη θέλει τον μαύρο άνδρα έτοιμο να κάνει μια πρόποση και τη λευκή γυναίκα να είναι υπηρέτρια, έτοιμη να σερβίρει εκείνον. Μόνο η πινακίδα δεν επιδεχόταν εξαρχής καμία παρερμηνεία: Στου Χαρωπού Αράπη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή