«Δεν υπάρχει ρόλος για τον Τραμπ στο αρχαίο δράμα»

Είναι 2008. Οι τρεις πρόεδροι, τότε, του Actors Studio – Αλ Πατσίνο, Eλεν Μπέρστιν και Χάρβεϊ Καϊτέλ – κάνουν πρόταση στον Ανδρέα Μανωλικάκη να αναλάβει τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή. Ο Eλληνας που είχε φτάσει χρόνια πριν στη Νέα Υόρκη με μια βαλίτσα και υποτυπώδη αγγλικά ήταν ήδη Διά Βίου και Διοικητικό Μέλος του Actors Studio και Πρόεδρος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Actors Studio Drama School στο Πανεπιστήμιο Pace της Νέας Υόρκης. Οταν ο Αλ Πατσίνο τον καλεί στο σπίτι του προκειμένου να συζητήσουν για το μέλλον του Actors Studio (τελικά το γεγονός ότι θα διηύθυνε και το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα και το Actors Studio απετέλεσε εμπόδιο και το σχέδιο των τριών Προέδρων δεν προχώρησε), ο Μανωλικάκης έχει μαζί του έναν αυτοσχέδιο τόμο, που αποτελείται από έρευνες πολλών ετών για τη σκηνοθεσία, την υποκριτική, με κείμενα στα ελληνικά, στα αγγλικά, στα γαλλικά, όλη την ύλη που συγκέντρωσε στα τόσα χρόνια εμπειρίας. «Κατάλαβε πόσο κόπο και γνώση χρειάστηκε για να μαζευτεί αυτό το υλικό. Το έπιασε σαν ένα πολύτιμο Ευαγγέλιο. Το ξεφύλλισε με μεγάλη προσοχή και μου το επέστρεψε σαν να κρατούσε εύθραυστο κρύσταλλο» θυμάται ο Ανδρέας Μανωλικάκης. «Εκείνη τη στιγμή είδα πως ενεργοποιήθηκε αμέσως η ευαισθησία του μεγάλου ηθοποιού. Ηταν σαν μάθημα. Στην υποκριτική, ανάλογα με τη σημασία τους, «εκτιμάς και σέβεσαι» τους ανθρώπους, τους χώρους και τα πράγματα που έρχεσαι σε επαφή. Οπως ακριβώς κάνει ο Πατσίνο με τους ρόλους του».