Πολύ φοβάμαι ότι η συλλογική δράση της εποχής μας συγκλίνει όλο και περισσότερο στην υπεράσπιση των ταυτοτήτων. Ο Φράνσις Φουκουγιάμα θεωρεί την κατεύθυνση αυτή πολιτικά ελλιπή, αποσπασματική, πατερναλιστική και, στον βαθμό που επιδιώκουν μια απευθείας «χαρισματική» σύνδεση με τον «λαό» λαϊκιστική, η δημοκρατία δεν χρειάζεται κατακερματισμό σε επιμέρους ταυτότητες αλλά απαιτεί διεκδικήσεις για λογαριασμό του homo universalis («Επαναστάσεις αξιοπρέπειας», ΤΑ ΝΕΑ, 3/6/2020). Ο περισσότερο σύνθετος και αναλυτικός φιλελεύθερος στοχαστής Μαρκ Λίλα («Κάποτε φιλελεύθερος και πάλι φιλελεύθερος», Επίκεντρο 2018) υποστηρίζει ότι «ο φιλελευθερισμός των ταυτοτήτων εξόρισε τη λέξη “εμείς” από τον αξιοσέβαστο πολιτικό λόγο». Αλλά χωρίς το «εμείς», δεν υπάρχει μακροπρόθεσμα μέλλον για τον φιλελευθερισμό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή