Υπό άλλες συνθήκες, το επιχείρημα των αρμοδίων υπέρ της ανάπλασης και της πεζοδρόμησης θα ήταν διπλό. Προστασία του περιβάλλοντος λόγω μικρότερης χρήσης του αυτοκινήτου και καλύτερη ποιότητα ζωής. Εκ των πραγμάτων, το πρώτο φεύγει αυτή την περίοδο από τη μέση: οι ίδιοι αρμόδιοι καλούν τους Αθηναίους να αποφεύγουν τα μέσα μεταφοράς λόγω της πανδημίας και να προτιμούν τα αυτοκίνητά τους. Αυτό οδήγησε όμως στα χθεσινά μποτιλιαρίσματα, που τις επόμενες ημέρες εκτιμάται πως όχι μόνο θα συνεχιστούν, αλλά και θα ενταθούν.

Το δεύτερο επιχείρημα είναι επίσης ελκυστικό, αλλά επίσης αφορά το μέλλον. Μέχρι να έρθει όμως το «αύριο που τραγουδά», πρέπει οι κάτοικοι της πρωτεύουσας να μπορούν κάπως να πηγαίνουν στις δουλειές τους. Γιατί όσο κι αν εξοικειωθήκαμε λόγω του κορωνοϊού με την τηλεργασία, υπάρχουν δουλειές που δεν γίνονται ακόμη από το σπίτι και δουλειές που δεν θα γίνονται ποτέ από το σπίτι.

Τα φιλόδοξα έργα που αποφασίζονται σε μια μεγαλούπολη δεν μπορεί να αγνοούν αυτές τις διαστάσεις. Τόσα χρόνια οι οδηγοί ταλαιπωρούνταν από τις διαδηλώσεις. Τώρα θα ταλαιπωρούνται (και) από τις πεζοδρομήσεις. Η διαπίστωση του δημάρχου Αθηναίων ότι «κάθε αρχή είναι δύσκολη» και η έκκλησή του για «λίγη υπομονή» είναι λόγια στον αέρα. Η προετοιμασία έπρεπε να είναι καλύτερη. Και να έχει λάβει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των ημερών.

Τα λάθη πρέπει λοιπόν να αναλυθούν και να διορθωθούν. Καλά είναι τα οράματα. Αρκεί να είναι προσαρμοσμένα στις ανθρώπινες ανάγκες.