Η στάση της Τουρκίας είναι απειλή για την περιφερειακή σταθερότητα και ειρήνη. Ας κρατήσουμε αυτή τη βαρυσήμαντη δήλωση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη από το Ισραήλ και τη συνάντησή του με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Και έχει το ειδικό της βάρος σε μια εύθραυστη γεωπολιτική συγκυρία όπου το κράτος – ταραξίας που λέγεται Τουρκία έχει σε εξέλιξη το αποσταθεροποιητικό και αναθεωρητικό της σχέδιο.

Σε αυτό το τοπίο η Ελλάδα και ορθώς διά της κυβερνήσεώς της και των αιχμών της διπλωματίας της διαμορφώνει, συγκροτεί και επεκτείνει τις συμμαχίες της στην Ανατολική Μεσόγειο. Η πρόσφατη συμφωνία με την Ιταλία, οι επικείμενες με Αλβανία και βέβαια με Αίγυπτο αλλά και η βαθύτερη σύσφιγξη με τις γείτονες χώρες θα βοηθήσει στο πέπλο άμυνας και αποτροπής στην περιοχή και στην ειρήνη που πάντα στρατηγικά επιδιώκουμε αλλά χωρίς να υποχωρούμε και από την υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας.

Στην παραπάνω τακτική, βοηθάει πως είμαστε μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή, με αφομοιωμένη δημοκρατία και ώριμους θεσμούς και κουλτούρα συνοχής και ειρήνης. Αρα οι συμμαχίες που συγκροτούμε έχουν ως γνώμονα και όλα αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα.

Το Ισραήλ είναι μια χώρα με ισχύ και κατανόηση του συσχετισμού. Τέμνονται δε τα γεωπολιτικά μας συμφέροντα ενώ και επί μακρόν πια έχουμε χτίσει σχέση πολλών επιπέδων. Το ταξίδι του Πρωθυπουργού στο Ισραήλ είναι ο οδικός χάρτης για μια σειρά συμμαχιών και κινήσεων σε μια σκακιέρα δύσκολη, μα και καθοριστική για τα συλλογικά μας συμφέροντα.