Η πανδημία του κορωνοϊού που εμφανίστηκε στη χώρα μας περί τα τέλη Φεβρουαρίου, εισήγαγε παγκοσμίως μία νέα εποχή. Ολοι αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε συνήθειες και να αποδεχτούμε μία νέα πραγματικότητα, εντελώς διαφορετική από αυτή που βιώναμε έως τότε. Ειδικά ο εγκλεισμός στο σπίτι ανέτρεψε πολλά από τα δεδομένα μας και όλοι ανεξαιρέτως αντιμετωπίσαμε δυσκολία προσαρμογής στη νέα κατάσταση αλλά και στις επαγγελματικές μας ενασχολήσεις. Ωστόσο, τα άτομα της τρίτης ηλικίας ήταν αυτά που δέχτηκαν εξαιρετικά μεγάλη πίεση, πρωτίστως ψυχολογική. Αποτελώντας την πλέον ευπαθή ομάδα, λόγω των νοσημάτων που ακολουθούν το γήρας, τα άτομα αυτά ήταν τα πρώτα που έπρεπε να προστατευθούν, καθώς ο κίνδυνος να νοσήσουν αλλά και να χάσουν τη ζωή τους ήταν και παραμένει πολύ υψηλός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εφιαλτικοί αριθμοί κρουσμάτων και θυμάτων μεταξύ των ηλικιωμένων τροφίμων οίκων ευγηρίας, ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και των ΗΠΑ, αλλά ευτυχώς όχι στη χώρα μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή