Λίγοι κατάλαβαν τι πραγματικά συνέβαινε το καλοκαίρι του ’10 στον Ολυμπιακό. Και ακόμη λιγότεροι ξέρουν λεπτομέρειες για εκείνο το «τέλος εποχής» που ήρθε βελούδινα, για έναν και μόνο λόγο. Γιατί ήταν εκεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Κόντρα στα «προγνωστικά» και τις οικονομικές αναλύσεις των καιρών, με την Ελλάδα να έχει μπει στη δίνη του κυκλώνα. Κόντρα στη λογική αν σκεφτεί κανείς τα χρέη που ανέλαβε, τα έσοδα για μελλοντικές χρήσεις που είχαν προεισπραχθεί, το άδειο ρόστερ, ακόμη και την «άνοιξη» του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού που μόλις είχε κατακτήσει το νταμπλ και έδειχνε να πηγαίνει φουριόζος στη δημιουργία μιας δική του «εποχής» στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έγινε ο πρώτος ιδιοκτήτης μεγάλης ΠΑΕ στην ιστορία που κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή με την «πρώτη». Και δεν το έκανε μία φορά. Επτά χρόνια στη σειρά το πρωτάθλημα έδεσε στο λιμάνι. Τα χρόνια που η ΑΕΚ έφτασε ως την τρίτη κατηγορία για να «εξυγιανθεί» και να ξεκινήσει από την αρχή. Τα χρόνια που έγιναν «πέτρινα» για τον Παναθηναϊκό. Τα χρόνια που έγινε ο Αρης ασανσέρ ανάμεσα στις κατηγορίες. Που εξαφανίστηκε ο μεγάλος Ηρακλής. Ο Ολυμπιακός του ’10 είχε μάλλον το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλους, όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν όσοι γνωρίζουν στ’ αλήθεια τα δεδομένα. Και όμως στη δεκαετία που ακολούθησε δεν ένιωσε ούτε… ανατάραξη σε αυτή την πτήση στο όνειρο. Γιατί; Διότι ο κατάλληλος άνθρωπος βρέθηκε στην κατάλληλη θέση. Κάνοντας κάτι που κανείς άλλος δεν τόλμησε. Δύο χρόνια έστελνε επιστολές ο Σωκράτης Κόκκαλης σε επώνυμους και επιφανείς Ολυμπιακούς. Μόνο ένας απάντησε στ’ αλήθεια…
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ