Οι αρμοί της εξουσίας και η πρώτη φορά Αριστερά

Ο πρώην πρωθυπουργός κ. Τσίπρας είχε δηλώσει στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι «τη δεύτερη φορά η Αριστερά, κερδίζοντας τις εκλογές, να αναλάβει την ευθύνη και τον έλεγχο όχι μόνο των κυβερνητικών θέσεων ή των υπουργείων αλλά και των κρίσιμων αρμών της εξουσίας». Τα πρόσφατα γεγονότα αποδεικνύουν τι ακριβώς εννοούσε ο πρώην πρωθυπουργός. Με το βαθιά προσβλητικό σποτ για τη χρηματοδότηση της διαφημιστικής καμπάνιας «Μένουμε στο Σπίτι» στιγμάτισε όλους τους δημοσιογράφους συλλήβδην, χαρακτηρίζοντάς τους φερέφωνα της κυβέρνησης, αγνοώντας επιδεικτικά ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ρητά να δημοσιεύσει τη λίστα με τις χρηματοδοτήσεις ανά μέσο μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία ελέγχου των καταχωρίσεων και καταβολής των χρημάτων. Οι αποκαλύψεις για την ύπαρξη ενός συστήματος υπό το ζεύγος Καμμένου, τέως υπουργού Αμυνας και κυβερνητικού εταίρου του κ. Τσίπρα, που παρακολουθούσε δημοσιογράφους και εκδότες ζητώντας τη σύλληψή τους από την αστυνομία, σοκάρουν κάθε δημοκρατικό πολίτη και απαιτούν την άμεση διερεύνησή τους από τη Δικαιοσύνη. Η διαβεβαίωση, όμως, από τον Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο πρώην πρωθυπουργός όχι μόνο γνώριζε τι έκανε ο συγκυβερνήτης του αλλά είχε δώσει εντολή στην ΕΥΠ να τον παρακολουθεί, αποδεικνύει τη σήψη της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αν αληθεύουν οι πληροφορίες για ύπαρξη συνομιλιών όπου στην ίδια κυβέρνηση ο πρώην υπουργός Επικρατείας «αξιολογεί» τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης ως «άνθρωπο με δική του ατζέντα που κάνει δουλειές που έβγαζαν πολλά λεφτά» ασκώντας ταυτόχρονα παράνομες πιέσεις σε έλληνα πολίτη ώστε να καταθέσει κατά τρίτων προσώπων, μαρτυρούν τον πλήρη εκμαυλισμό που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή επί ΣΥΡΙΖΑ. Αποδεικνύουν την προσπάθεια να ελεγχθούν οι αρμοί της εξουσίας, να αλωθούν οι θεσμοί, να ξεχαρβαλωθούν τα αντίβαρα στην κομματική εξουσία. Τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλά και χιλιοειπωμένα. Το μεγαλύτερο, όμως, ήταν η προσπάθεια ελέγχου των θεσμών της Δημοκρατίας, και κυρίως, της Δικαιοσύνης. Ουδείς ξεχνά το ότι έμειναν ακέφαλα τα δύο ανώτατα δικαστήρια, το ΣτΕ και το Ελεγκτικό Συνέδριο, ώστε να οριστεί επικεφαλής της εκλογικής υπηρεσιακής κυβέρνησης η περίφημη κυρία Θάνου, τότε πρόεδρος του Αρείου Πάγου.